KINEZYTERAPIA ( kinesis – ruch, terapia – leczenie) Kinezyterapia to leczenie ruchem. Inne określenia, to gimnastyka lecznicza lub ćwiczenia usprawniające. Kinezyterapia jest jedną z głównych składowych fizjoterapii, najczęściej stosowana jest w schorzeniach i dysfunkcjach narządu ruchu, w zespołach bólowych kręgosłupa, po udarach mózgu, po zawale serca, w niektórych chorobach układu oddechowego, w chorobach reumatoidalnych i po zabiegach operacyjnych. Kinezyterapia może być stosowana jako podstawowa i jedyna forma leczenia (np.: w zachowawczym leczeniu wad postawy) lub jeżeli choroba wymaga leczenia operacyjnego, może być prowadzona zarówno w okresie przedoperacyjnym jak i po zabiegu. Istnieje wiele dowodów na skuteczność  kinezyterapii (jej różnych form), stosowanej jako samodzielna metoda leczenia, w leczeniu schorzeń mięśniowo – szkieletowych. W większości, nawet drobnych urazów narządu ruchu, w których kinezyterapia nie jest podstawową formą leczenia, powinno się ją zastosować po zakończeniu leczenia podstawowego lub równolegle z nim. Efektywność oddziaływania zależy od doboru ćwiczeń. Najczęściej jest to grupa reakcji. Oto niektóre z nich: zwiększenie siły mięśniowej, poprawa zakresu ruchu, poprawa czucia głębokiego, zmniejszenie dolegliwości bólowych, poprawa elastyczności i napięcia tkanek miękkich, zmniejszenie podwyższonego napięcia mięśni, podwyższenie poziomu endorfin, poprawa wydolności krążeniowo – oddechowej, zwiększenie wydzielania mazi stawowej, zmiana ciśnienia krwi, nasilenie procesów przemiany materii, usprawnienie działania narządów układów trawienia i wydalania, hamowanie odruchów patologicznych.  

TERAPIA MANUALNA Terapia manualna jako praktyczna część kinezyterapii zajmuje się badaniem i leczeniem zaburzeń czynności różnych struktur układu ruchu ( w szczególności stawów obwodowych oraz kręgosłupa). Przed przystąpieniem do terapii przeprowadza się z pacjentem wywiad oraz badanie palpacyjne i funkcjonalne narządu ruchu. Badanie to odbywa się zarówno w spoczynku jak i podczas ruchów czynnych oraz biernych. Sam zabieg terapii manualnej jest całkowicie bezbolesny, a dzięki odpowiednim pozycjom pacjenta i technice osiąga się zamierzony efekt leczniczy.

Zabiegi przyczyniają się do skrócenia czasu leczenia, z jednoczesnym zwiększeniem sprawności ruchowej przy równoczesnym ograniczeniu leczenia farmakologicznego. Zabiegi terapii manualnej skutecznie leczą między innymi :bóle głowy i karku, bóle korzonkowe, rwę kulszową, schorzenia bioder oraz kończyn górnych i dolnych, bóle stawów kręgosłupa i kończyn.  

TAPING MEDYCZNY (Medical Taping Concept) Podstawowe zasady Tapingu Medycznego (Medical Taping Concept) wywodzą się z Japonii i Korei, gdzie w latach 70-tych powstała koncepcja całej metody. Od tamtego czasu metoda znacznie się rozwinęła. Punktem wyjścia był fakt, iż ruch i aktywność mięśniowa są konieczne dla utrzymania i przywracania zdrowia. Mięśnie nie są tylko atrybutem służącym do przemieszczania się, ale mają także wpływ na krążenie krwi i limfy oraz temperaturę ciała. Jeżeli praca mięśni jest nieprawidłowa, może to skutkować szeroką gamą objawów. Rozwijając metodę, wynaleziono kilka rodzajów elastycznych plastrów dla wspomagania mięśni bez ograniczania ich ruchomości. Stosując plaster na zmienione chorobowo mięśnie, aktywuje się jednocześnie naturalny proces regeneracji organizmu. Szybko okazało się, iż korzyści stosowania Tapingu Medycznego są dużo większe niż tylko pozytywne oddziaływanie na mięśnie.

Plastry stosowane w tej metodzie mają rozciągliwość i grubość zbliżoną do skóry człowieka. Elastyczność plastra w połączeniu z elastycznością skóry używana jest do unoszenia epidermy, co zwiększa przestrzeń w tkance podskórnej, gdzie ulokowane są wszystkie rodzaje receptorów, naczynia krwionośne oraz limfatyczne.

5

3

4

2

Cennik Świadczeń: