Logopedia niejedno ma imię..

Szeroko rozumiana logopedia zajmuje się terapią zaburzeń mowy oraz komunikacji dzieci i dorosłych. Jest dziedziną stosunkowo nową, mocno interdyscyplinarną, dlatego też w jej obrębie zaczęły pojawiać się szczegółowe specjalności uzależnione od przyczyn oraz rodzaju zaburzeń związanych z trudnościami w porozumiewaniu się.

• Logopedia ogólna – zajmuje się profilaktyką, diagnozą oraz terapią zaburzeń rozwoju mowy, a w szczególności korektą wad wymowy oraz usprawnianiem procesu komunikacji dzieci i dorosłych.
• Balbutologopedia – zajmuje się osobami z problemami w zaburzeniu płynności mówienia.
• Neurologopedia – dział logopedii zajmujacy się diagnozowaniem i terapią osób z uszkodzeniami neurologicznymi.  
• Oligofrenologopedia – zajmuje się wspomaganiem mowy osób z niepełnosprawnością intelektualną.
• Surdologopedia – zajmuje się osobami z zaburzeniami mowy spowodowanymi zaburzeniami oraz uszkodzeniami w obrębie słuchu.
• Wczesna interwencja logopedyczna – zajmuje się wspomaganiem rozwoju mowy dzieci urodzonych przedwcześnie, noworodków z grupy ryzyka okołoporodowego oraz dzieci z wadami genetycznymi.
• Logopedia artystyczna – zajmuje się dbałością właściwą dykcje, poprawność artykulacyjną oraz technikę mówienia osób, które pracują głosem

Logopedzi ze względu na specyfikę wykonywanego zawodu niejednokrotnie współpracują z wieloma innymi specjalistami m.in. psychologami, pedagogami, fizjoterapeutami, neurologami, laryngologami, foniatrami, audiologami, pediatrami, ortodontami czy okulistami, by w pełni zadbać o prawidłowy rozwój dziecka.

Czym jest neurologopedia?

Neurologopedia zajmuje się leczeniem zaburzeń mowy, które wynikają z chorób neurologicznych. Mowa ma dla człowieka znaczenie szczególne – jest narzędziem służącym do komunikacji, wyrażania siebie i swoich uczuć. Istnieją różne powody zaburzeń związanych z właściwą wymową, a jednymi z dość częstych są choroby układu neurologicznego. Neurologopeda zajmuje się diagnostyką, badaniem i ostatecznie terapią takich zaburzeń

Oznaki występujące u dzieci

Dzieci zaczynają mówić pierwsze słowa, które posiadają jakieś znaczenie, od ukończenia około ósmego miesiąca życia. Dwulatek czy trzylatek mówi już dość sporo i chętnie – jeżeli u dziecka jest inaczej, a na dodatek zniekształca ono słowa lub ma wyraźny problem z ich wymową, to wizyta u neurologopedy jest wskazana. Takie dzieci nie chcą zazwyczaj jeść twardych pokarmów, bo mają problemy z żuciem, gryzieniem lub połykaniem. O zaburzeniach na tle neurologicznym informuje również brak kontroli nad pracą buzi, w tym nadmierne ślinienie się.

Konsultacje warto odbyć również wtedy, jeśli w rodzinie wystąpiły jakiekolwiek zaburzenia neurologiczne, zaburzenia wymowy lub jąkanie się. Należy reagować jak najszybciej po zaobserwowaniu niepokojących objawów, gdyż wcześniejsze leczenie daje szybsze szanse na sukces terapii.

Jak wygląda terapia?

W każdym przypadku plan leczenia jest opracowywany indywidualnie. Dane metody mają pobudzić tworzenie i rozumienie mowy w ten sposób, aby odbywała się ona spontanicznie. Zaleca się więc, by ćwiczyć z dzieckiem powtarzanie, tworzenie własnych historyjek i dialogów, opowiadanie ich innym, a także nazywanie na głos przedmiotów w otoczeniu.